In 2025 werd er in spruitkool een proef opgezet om de werkzaamheid van verschillende biologische middelen tegen luizen en witte vlieg te beoordelen, toegepast in een standaard chemisch schema.

Om de planten de eerste weken plaagvrij te houden, kregen ze een plantbakbehandeling met Verimark (cyantraniliprole). De biologische middelen werden vervolgens in blokken toegepast in een schema van chemische standaardmiddelen. Zo kon hun effectiviteit beoordeeld worden, terwijl de plaagdruk toch binnen de perken bleef. De bio-insecticiden werden tijdens de zomer in het begin van de teelt ingezet. In deze periode zijn er veel natuurlijke vijanden actief, die mee kunnen helpen de plaagdruk laag te houden.

Wanneer we de bio-insecticiden positioneren in de zomer, dan houden we op het einde van het seizoen, wanneer er minder natuurlijke vijanden zijn om te helpen, meer sterke chemische middelen over om de oprukkende plaagdruk alsnog de kop in te drukken. In deze proef zagen we tijdens de teelt de werking van het biologische middel Neemazal-T/S (azadirachtine).

Bij de oogst van de spruiten zien we echter dat de werkzaamheid van de biologische middelen, in combinatie met de erkende chemische middelen, onvoldoende is om de spruiten te beschermen tot de oogst. Enkel het schema behandeld met het systemisch insecticide Ultor (spirotetramat), dat op dit moment niet meer erkend is, vertoonde een lager percentage aangetaste spruiten.

Deze resultaten tonen aan dat het zonder een systemisch middel zoals Ultor heel moeilijk is om een degelijke en uniforme oogstkwaliteit van de spruitjes te verzekeren.

Meer info

Louis Lippens
Sofie Venneman

Dit artikel kadert in het project 'BREVAL: Geïntegreerde beheersing van bladluizen en koolwittevlieg in koolgewassen'.